قبل از شخم زدن، پرورش دهندگان نمونه های خاک را برداشته و به آزمایشگاه می فرستند تا اقدامات اصلاحی لازم را که ممکن است قبل از کاشت انجام شود، تعیین کنند.
بسیاری از کشاورزان قبل از کاشت درختان جوان، 2 تا 3 تن کود در هکتار (20 تا 30 تن در هکتار) برای افزایش حاصلخیزی خاک و بهبود ساختار خاک اضافه می کنند (از یک متخصص کشاورزی مجوز بپرسید).
هنگام رشد درختان میوه در مقیاس تجاری، پوشش زمین (که در بیشتر موارد کم چمن است) مفید گزارش شده است، اگر در برخی موارد ضروری نباشد.
پوشش گیاهی تمایل به کاهش فرسایش خاک در هنگام باران یا باد شدید دارد.
همچنین تهویه خاک و پایداری کاریدئون را بهبود می بخشد، در حالی که پوشش های گیاهی خاصی باعث افزایش محتوای نیتروژن در خاک می شوند (سیکانتوس). در نهایت هنگام آبیاری درختان به عنوان فیلتر عمل می کنند و دمای آجیل را تنظیم می کنند.
مشخص شده است که خردل (گیاه خردل) زمانی که به عنوان پوشش زمین در باغ آجیل کاشته شود مفید است (از یک متخصص کشاورزی مجاز در منطقه خود بپرسید).
گردو عمدتاً در چین، ایران، آمریکا، ترکیه و مکزیک کشت می شود.
گردو سیاه و انگلیسی را می توان در سراسر ایالات متحده و در جنوب کانادا کشت کرد. با این حال، درختان گردو تجاری بزرگ عمدتاً در کالیفرنیا، و در درجه دوم در ایلینویز، مینه‌سوتا، ایندیانا، میسوری و آیووا یافت می‌شوند.
به طور خلاصه مهمترین دشمن گردو چندلر انگلیسی و سیاه، سرمازدگی در طول شب در اواخر بهار یا اوایل پاییز است. از مناطقی که یخبندان های شبانه مکرر در بهار دارند قطعاً باید اجتناب شود.
به طور کلی گردو نمی تواند دمای بسیار پایین و بسیار بالا و همچنین بادهای بسیار شدید را تحمل کند. دمای بالای تابستان به میوه آسیب می رساند و ممکن است باعث چروک شدن آن شود.
آسیب جزئی ممکن است در حدود 38 درجه سانتیگراد دیده شود، اما زمانی که میانگین دما بیش از 42 درجه سانتیگراد باشد، این احتمال به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
